Plac Pokoju

Wbrew logice i technice, dzięki determinacji, marzeniom, pracy i wierze - to, co miało być tymczasowe na bagnach, ze słomy, bez gwoździ, powstałe wedle szyderczych restrykcji trwa do dziś. Po ponad trzystu sześćdziesięciu latach, na placu nie większym niż wydzielone dwieście kroków na dwieście, nieprzerwanie bije serce luterańskiej enklawy, przecinają się ścieżki wyrosłych w niej pokoleń, ale i wyznawców innych religii i wyznań, różnych światopoglądów. To tu niestrudzenie trwa pieczołowita, codzienna praca nad ocalaniem przeszłości, duchowej i materialnej, ale i nad wytyczaniem nowych zadań i kierunków. To tu, w dolnośląskiej Świdnicy, w kościele wpisanym na prestiżową listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO nieustannie od wieków unosi się duch modlitwy o pokój.