Po drugiej stronie góry

Janusz. napisał za pomocą komputera i ust list z prośbą o eutanazję. Ponad rok temu był pewien chce śmierci. Argumenty zbierał przez ostatnie czternaście lat, bo od tak dawna zdany na opiekę innych leży pod respiratorem. Jego życie zmienił wypadek motorowy. Jedna chwila, pragnienie wolności. Od ponad roku Polska z zapartym tchem śledzi życiowe zmiany, jakie zachodzą u Janusza Świtaja. Jego apel o przerwanie uporczywej terapii poruszył wszystkich. Rozpętała się gorąca dyskusja na temat eutanazji. Na temat wiary, moralności, życia Kilkanaście miesięcy temu jego zdjęcie nie schodziło z pierwszych stron gazet. Wtedy wszyscy o nim mówili, o nim pisali, deklarowali pomoc. A jak jest dziś? Dziś Janusz jest w Zakopanem. Widok z okna na ósmym piętrze bloku zamienił na prawdziwy świat. Świat, który wcześniej znał tylko zza szyby własnego pokoju i ekranu komputera. W ciągu ostatnich lat pokonał w swoim życiu niejedną górę po to, by teraz zobaczyć je z bliska. Tak jak wtedy, gdy miał osiemnaście lat. Na te prawdziwe wakacje zaprosili go nieznani ludzie. Przez dwa tygodnie mieszka w jednym z najlepszych hoteli w Zakopanye. Ale to najmniej istotne. Najważniejsze, że wrócił dla świata. Zimową stolicę Polski przemierza na specjalnym wózku, który ma dzięki datkom wszystkich Polaków. Dzięki ogólnopolskiej zbiórce.