Pociąg do muzyki Kilara

60. lat temu Wojciech Kilar jako dwunastoletni chłopiec musiał opuścić rodzinny Lwów, do którego nadal jednak tęskni. W rocznicę jego "exodusu" Joanna Wnuk-Nazarowa, dyrektor Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, przygotowała reportaż "Pociąg do muzyki Kilara". Muzycy NOSPR w Ktowicach pod dyrekcją Kazimierza Korda oraz zaproszeni goście (Izabella Kłosińska, Anna Lubańska, Piotr Kusiewicz, Romuald Tesarowicz, Łukasz Borowicz, Chór Polskiego Radia w Krakowie) udali się pociągiem udostępnionym przez PKP do miejscowości szczególnie bliskich kompozytorowi - tych, w których zatrzymywał się na drodze swojej ucieczki. Dzięki temu na kilku stacjach kolejowych - w Medyce, Rzeszowie, Krakowie, Katowicach - zabrzmiała muzyka naszego słynnego kompozytora, której słuchali zarówno wytrawni melomani, jak i przypadkowi przechodnie, a zwłaszcza podróżni udający się w różne miejsca w Polsce. Początek trasy znajdował się we Lwowie. Tam w Katedrze Polskiej zabrzmiała "Missa pro pace", której posłuchają także widzowie Dwójki w wieczrnym koncercie 3 października o godz. 22. 40. Muzyczną wyprawę kończył koncert w Częstochowie, w Bazylice Jasnogórskiej, gdzie muzycy zaprezentowali maryjne utwory Mistrza. Sam Wojciech Kilar z przyczyn zdrowotnych dołączył do podróżujących artystów dopiero w Krakowie. Reportaż obejmuje najważniejsze wydarzenia związane z tą niezwykłą muzyczną podróżą, wywiady z Mistrzem, występującymi artystami i organizatorami całego przedsięwzięcia. Całości dopełniły fragmenty utworów Wojciecha Kilara wykonywane w trakcie koncertów na stacjach, w Katedrze Polskiej i w Bazylice Jasnogórskiej. Dopełnienie reportażu stanowią prezentowane w ciągu dnia w Dwójce 5-6-minutowe wejścia antenowe pod wspólnym hasłem "Dzień z Kilarem". Jadąc pociągiem artysta wspomina swoje beztroskie dzieciństwo spędzone we Lwowie, ale i zagrożenie, jakie niosły ze sobą dwie dyktatury: komunizm i faszyzm, wydarzenia, które bezpośrednio wpłynęły na decyzję rodziny o opuszczeniu Lwowa. Kilar wraca pamięcią do lat 1945-47, które spędził w Rzeszowie.