Reportaże z prawdziwego zdarzenia

Zanim 11 listopada Rada Regencyjna przekazała w Warszawie władzę Józefowi Piłsudskiemu, jako Tymczasowemu Naczelnikowi Państwa na Śląsku Cieszyńskim, jeszcze w październiku 1918 roku, ukonstytuowała się Rada Narodowa Księstwa Cieszyńskiego. Ciało to było pierwszą, państwowo - narodową instytucją administrującą na ziemiach odrodzonej Polski. Rada, w imieniu mieszkańców Śląska, ogłosiła chęć przynależności tej ziemi do państwa polskiego. Rok 1918 był czasem fermentu. Górnicy z kopalń Karwiny, hutnicy z trynieckich hut oraz chłopi zjawiali się na licznych wiecach, by manifestować swe przywiązanie do ojczyzny - Polski. Śląsk Cieszyński jest tu fenomenem bowiem tę nową ojczyznę wybrało tutejsze społeczeństwo obywatelskie. Nie posiadali arystokratycznych elit. W gruncie rzeczy byli to prości ludzie, którym jeszcze w XIX wieku udało się stworzyć szereg instytucji społecznych, kulturalnych, samopomocowych, politycznych. Byli to zarówno katolicy, ewangelicy jak i niewierzący. W roku 1918, niezależnie od dzielących ich różnic i partykularnych interesów zjednoczyli się by razem dążyć do Polski. Brak plebiscytu i późniejsze rozstrzygnięcia graniczne, które doprowadziły do podziału Śląska Cieszyńskiego odebrane zostały jako wielka niesprawiedliwość i kląska dotychczasowych dążeń. Owe społeczne działania, ów duch porozumienia we wspólnej, najważniejszej, bo narodowej sprawie jest niewątpliwym sukcesem ludzi, tamtego czasu i tamtej ziemi. Zasługuje na pamięć i szacunek.