Rozmowy istotne

Jafar Panahi to postać wyjątkowa. Jest jednym z najbardziej utytułowanych reżyserów Irańskich. W wieku 10 lat napisał pierwszą książę, która zwyciężyła w konkursie literackim. Wtedy też zaczął przygodę z filmem. Kręcił krótometrażówki na 8mm, później zajął się fotografią. Po poważnych studiach filmowych w Teheranie i asystenturze Abbasowi Kiarostamiemu sam zabrał się za reżyserię. Jego najbardziej znane filmy to zrealizwoany w 1995 roku "Biały balonik" (zdobył za niego Złotą Kamerę na festiwalu w Cannes), "Lustro" (nagrodzone Złotym Leopardem w Locarno) oraz głośny utwór "Źródło" opowiadający o życiu kobiet w reżimie islamskim. Ten film przyniósł reżyserowi nagrodę Złotego Lwa w Wenecji, a dziennikarze z FIPRESCI nazwali go filmem roku. Jednym z ostatnich filmów reżysera jest "Offside", utwór o młodych Irankach przebierających się za chłopców, by oglądać mecze piłkarskie (film otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia na Nagrodę Jury na Berlinale w 2006 roku). Rozmowa z Jafarem Panahim będzie dotyczyć możliwości wypowiadania przez irańskich artystów krytyki społecznej. Ten ton jest bardzo obecny w filmach Panahiego. Spróbujemy tym samym dotknąć nie tylko jego twórczości, ale i podstawowych problemów codziennego życia w państwie wyznaniowym. Panahi odnosił się wiele razy do problemu dyskryminacji kobiet i jest jednym z niewielu aktywnych zawodowo reżyserów, którzy mimo swego krytycznego spojrzenia nadal mieszkają w Iranie. Rozmowę chciałbym zarejestrować w plenerze, z dachu domu reżysera, z którego widoczna jest rozległa panorama północnej części Teheranu. W rozmowie znajdą się fragmenty najbardziej znanych filmów reżysera.