Rzekoma ogrodniczka

TVP Kultura przedstawia cykl 22 opery Mozarta. Realizacje telewizyjne oper powstały podczas festiwalu operowego w Salzburgu w 2006, gdzie w ciągu 6 tygodni wystawiono wszystkie sceniczne dzieła Wolfganga Amadeusza Mozarta. Salzburski projekt Mozart22 był unikalny w skali naszego wieku ze względu na swój rozmach oraz ilość nagrań zrealizowanych w tak krótkim czasie. Podczas festiwalu w Salzburgu podjęto się sfilmowania wszystkich, czyli 22 oper Mozarta. Każdy z odcinków cyklu prezentuje jedną z nich. Na przełomie 1774 i 1775 roku Wolfgang Amadeusz Mozart odbył trzymiesięczną podróż do Monachium, podczas której ukończył operę komiczną "Rzekoma Ogrodniczka". W stolicy Bawarii odbyła się prapremiera pod batutą samego kompozytora. W liście z 14 stycznia 1775 roku pisał do matki: "Moja opera okazała się tak wielkim sukcesem, że nawet nie jestem w stanie opisać aplauzu publiczności po zakończeniu". "Rzekoma Ogrodniczka" to opera buffa, czyli opera komiczna, jeden z dwóch podstawowych gatunków operowych (drugim jest opera seria). Gatunek ten zrodził się w pierwszej połowie XVIII wieku w Neapolu, nazwa pochodzi od włoskiego buffone - błazen. Początkowo takie wesołe sceny operowe, złożone z arii, dialogu i recytatywu były jedynie intermediami opery serii, odgrywano je w przerwach między aktami dla rozerwania publiczności. Z czasem na kanwie takich scenek powstały pierwsze pełnowymiarowe opery komiczne - "Służąca Pani" (La serva padrona) Giovanniego Battisty Pergolesiego (1733) oraz "Zite'n galera" Leonarda Vinciego (1722). Akcja "Rzekomej Ogrodniczki" to niezwykle zawiła pętla uczuć kilku osób. Wszystko rozgrywa się w posiadłości burmistrza Don Anchise, gdzie pracuje tajemnicza ogrodniczka Sandrina. Tak naprawdę jest to jednak markiza Violante, która ukrywa się właśnie pod postacią tytułowej "rzekomej ogrodniczki". Zaleca się do niej burmistrz, ona jednak jest nieczuła na jego podchody. Zapatrzony w ogrodniczkę nie zauważa, że całkowicie zakochana w nim jest jego pokojówka Serpetta.