Sierpniowe związki

Osnową reportażu są losy dwóch osób: artysty, malarza i stoczniowca. Malarz- Andrzej Piwarski - wyemigrował do Niemiec pod koniec lat siedemdziesiątych. Tam skupił wokół siebie liczne środowisko polonijne. Był inicjatorem i pomysłodawcąwielu akcji mających na celu pomoc charytatywną, adresowaną do prześladowanychrodaków. Na emigracji namalował cykl obrazów o tematyce solidarnościowej. Wstrząsające obrazy o strajkach, stanie wojennym i prześladowaniach prezentowane były na wielu wystawach w Niemczech. Dziś Andrzej Piwarski jest jedynym polskim malarzem prezentowanym w katalogu mieszkających w Niemczech artystów. O jego twórczości zrobiło się głośno, gdy podczas jednego z wernisaży pod obrazem przedstawiającym zakrwawiony bruk, pojawił się bukiecik kwiatów. W roku 1980 artysta, poruszony sytuacją w Polsce, wpadł na pomysł stworzenia obrazu o strajku w stoczni.Otrzymał wówczas od jednego ze stoczniowców kombinezon, w którym ten strajkował w sierpniu. Piwarski umieścił ten kombinezon w centralnej części obrazu, z rękawami - jak mówi - wzniesionymi do Boga. Obraz ma bardzo wymowny i symboliczny wymiar. Niedawno o tym obrazie dowiedział się prezes stoczni. Odnalazł artystę i kupił obraz, który dziś wisi w reprezentacyjnej Sali Pamięci stoczni. Tak oto historia zatoczyła koło. Strajkowy kombinezon, choć w formie dzieła sztuki, wrócił do stoczni. Autorka reportażu odnalazła artystę i stoczniowca, który nie wiedział o tym szczególnymwykorzystaniu jego kombinezonu. Losy tego człowieka obfitowały w dramaty typowe dla pokolenia ludzi Sierpnia 1980. Ta swoista pętla stała się ciekawą osnową wspomnień losów ludzi, dla których Sierpień na zawsze pozostanie najważniejszą w życiu datą.