Święto wiosny - awangardowo i klasycznie

Współczesna interpretacja baletu Igora Strawińskiego "Święto wiosny" w choreografii Uwe Scholza. Premiera "Święta wiosny" (znanego najbardziej pod francuskim tytułem "Le Sacre du printemps") miała miejsce 29 maja 1913 roku w Paryżu w Theatre des Champs Élyses. Przedstawienie tego dzieła wywołało wielki skandal w ówczesnym świecie muzycznym, często właśnie ten utwór uważa się za początek współczesnej muzyki. Wszystkie elementy "Święta wiosny" były dla tamtejszych gustów oburzające. Rytmika nabrała w "Święcie wiosny" nowego znaczenia - była na pierwszym planie. To ona kształtowała i rozwijała myśl muzyczną. Do tego jeszcze zastosowane zostały ostro brzmiąca instrumentacja i dysonansowe współbrzmienia. Element taneczny także wymagał nowatorskich rozwiązań: ostrych ruchów i ociężałości. Choreografia "Święta wiosny" autorstwa Uwe Scholza jest jednym z późniejszych dzieł tego artysty. Niemiecki choreograf podzielił balet na dwie części: pierwsza to solowy układ taneczny w wykonaniu Giovanniego Di Palmy do wersji fortepianowej utworu (na cztery ręce), w drugiej na scenie pojawia się już prawie sześćdziesięciu tancerzy Baletu Lipskiego, solistka to Kiyoko Kimura. Akompaniuje im Gewandhausorchester Leipzig pod batutą Henrika Schaefera. Balet ten został sfilmowany w 2003 roku przy produkcji filmu dokumentalnego o Uwe Scholzu. Jako pełnometrażowa produkcja ukazał się w roku 2008.