Szpital ewangelicki - enklawa współczucia

Program przedstawia historię Szpitala Ewangelickiego przy ulicy Karmelickiej w Warszawie, jednej z ważniejszych placówek w dziejach tutejszych ewangelików. Funkcjonujący od XVIII w. szpital szczególną rolę odegrał w czasie II wojny światowej, kiedy został otoczony murami getta, stanowiąc enklawę pośród otaczającej go zamkniętej dzielnicy. Personel szpitala niósł pomoc Żydom pozostającym za murami. Opowiadają o tym historycy, jak również świadkowie tamtych wydarzeń. Zalążkiem stołecznego Szpitala Ewangelickiego stała się jedna z izb domu stojącego na terenie ówczesnegocmentarza. W 1736 r. przeznaczono to pomieszczenie dla przyjezdnych owiedzających stolicę, którzy naglezachorowali. Po likwidacji cmentarza nastąpił szybki rozwój szpitala. Przez ponad wiek był on szpitalem ogólnym, a na przełomie XIX i XX w. szpital powiększono o oddziały specjalistyczne, aptekę, ambulatorium. W szpitalu mógł uzyskać pomoc każdy cierpiący, niezależnie od wyznania. W maju 1943 r. szpital graniczący z gettem został zlikwidowany, a budynki wyburzone.