Teatr Telewizji

Sztuka cenionego węgierskiego pisarza Sandora Maraia opowiada o skomplikowanym wielokącie miłosnym. Na oczachwidzów rozgrywa się dramat bohaterów, którzy niewłaściwie ulokowali swoje uczucia. Wiele tu rozważań o życiu i śmierci, o miłości, cierpieniu, zdradzie, o poświęceniu i odpowiedzialności za swoje czyny. Akcja spektaklu rozgrywa się w klinice profesora medycyny, Petera Kadara. Protagonista w sztuce Maraia to człowiek stateczny i zrównoważony, powszechnie szanowany, ale życie wystawia go na ciężką próbę. Mimo silnych przeżyć potrafi utrzymać choćby pozorny spokój, stłumić w sobie ból i żal. Więcej emocji okazują pozostali bohaterowie, uwikłani w kłamstwa i miłosne perypetie. Oni - w obliczu życiowych niepowodzeń - zachowują się histerycznie, nerwowo. W klinice profesora pojawia się jego dawny kolega ze studiów. Przed 25 laty prowadzili razem badania nad chorobami nowotworowymi. Kadarowi zabrakło wówczas wiary i wytrwałości, wybrał drogę awansów i kariery. Doktor Szekers zaszył się na prowincji, kontynuował żmudne prace. Żyje wciąż mrzonkami o skutecznym leku na raka, chce sprawdzić wyniki swoich badań w nowoczesnej klinice kolegi. Podziwia Kadara, który jest jednym z najbardziej uznanych lekarzy w kraju, ma prywatną praktykę, jest szczęśliwy, żyje w luksusie z piękną żoną, ma same sukcesy w życiu zawodowymi prywatnym. Niebawem okaże się jednak, że życie potrafi zaskakiwać. Tego samego dnia profesor Kadar powierza swemu asystentowi, dr. Zoltanowi, kierowanie laboratorium w klinice. Ten wszakże nie przyjmuje nowego stanowiska, tłumacząc się zamiarem odejścia z pracy. Wyjeżdża do Francji, a zmuszajągo do tego osobiste powody. Profesor domyśla się, że asystent wpadł w sidła jakiejś kobiety i nie uda mu się już go zatrzymać. Odejście z kliniki dra Zoltana to także wielkie zaskoczenie i dramat dla niemłodej lekarki Eszter Palos, która jest w nim zakochana do szaleństwa. Daje upust swej rozpaczy i rozszalałym emocjom przed młodziutką pielęgniarką, która sama przeżywa miłosne rozterki. Decyzja asystenta skłania Kadara do przemyśleń, refleksji nad własnym życiem. Żona znaczy dla niego bardzo wielei zaczyna sobie uświadamiać, że od pewnego czasu oddalili się od siebie, jakby uczucie między nimi wygasło. Próbuje naprawić związek, chce wyjechać z Anną, by mogli odnaleźć siebie na nowo. Ale jest już za późno, żona wylewa tłumione przez lata żale. On był całkowicie pochłonięty kliniką, ona czuła się zaniedbywana, samotna. Nawet jeśli bywali razem w towarzystwie, jego otaczały tłumy, ona pozostawała z boku. Teraz chce odejść, rozpocząć nowe życie. I oto profesor dowiaduje się, że ukochana żona ma kochanka, a wkrótce domyśli się też, kim jest ów szczęśliwiec. Tymczasem spada na niego kolejny cios. Anna, która od dłuższego czasu czuje się niezbyt dobrze, chudnie, cierpi na bezsenność, w końcu ulega namowom męża i poddaje się badaniom. Okazuje się, że jest śmiertelnie chora. Teatr, 77 min, Polska 2014Autor: Sandor MaraiPrzekład: Katarzyna LewickaScenariusz telewizyjny i reżyseria: Jan EnglertKostiumy: Ewa Machulska