W rajskim ogrodzie

Jezioro Titicaca to największe jezioro Ameryki Południowej. Leży na wysokości 3820 m n.p.m. Przez jego wody przebiega granica między Peru i Boliwią. Jego tafla odbija andyjskie szczyty i choć roślinność nadbrzeżna jest skąpa, to fenomenem zarówno przyrodniczym jak i kulturowym stało się sitowie totora, które znalazło tu sprzyjające warunki rozwoju. Ta roślina stanowi podstawę egzystencji Indian Uro. Plemię to konstruowało od wieków łodzie właśnie z sitowia, wiązało je w tratwy, a w efekcie powstały małe pływające wyspy, ponieważ zbutwiałe sitowie uzupełniano warstwami nowego. Obecnie na kilkudziesięciu takich pływających wyspach mieszka w chatach, również z sitowia, około 3,5 tysiąca ludzi, głównie rybaków i rzemieślników słynących z oryginalnego rękodzieła. Niektóre zatoki jeziora mają barwę zieloną, ponieważ całkowicie pokrywa je rzęsa wodna. Część liczącego setki kilometrów brzegu porastają zagajniki sosnowe i eukaliptusowe.