Wyczarować uśmiech

Kiedy Tomasz był w pierwszej klasie gimnazjum i leżał w łóżku z grypą, wtedy zobaczył w telewizji iluzjonistę Davida Copperfielda. Program tak go zafascynował, że nie mógł przestać myśleć o magicznych sztuczkach. Zaraz po powrocie do szkoły pożyczył w szkolnej bibliotece książkę o iluzji i zaczął się z niej uczyć. Sam zrobił pierwszy rekwizyt do magicznych sztuk. Potem dowiedział się o szkołach iluzji w Łodzi i Wrosławiu. Zaczął tam jeździć, uczestniczył w warsztatch, szkoleniach i pokazach. Iluzja stała się jego pasją, a potem sposobem na życie. Żonę poznał na jednym z pokazów. Wypatrzył ją wśród widzów, a i jej spodobał się przystojny iluzjonista. Wzięli ślub i mają teraz 3 - letnią córeczkę. Kasia na co dzień pracuje w firmie komputerowej, ale w dni wolne pomaga Tomkowi w występach. To ją, schowaną w skrzyni, przecina Tomek na pół. Razem wymyślają kolejne efekty - ćwiczą w tzw. letniej kuchni w domu rodziców Tomka, albo w zaprzyjaźnionych klubach. Robią pokazy na ślubach, imprezach firmowych, w szkołach. Najważniejsze dla Tomasza jest jednak nie zarabianie pieniędzy, a radość na twarzach innych. Dlatego robi wiele pokazów charytatywnie, dla chorych dzieci czy niepełnosprawnych dorosłych. Pomaga też swojej mamie w opiece nad chorą babcią i w pracach domowych w starym domu na wsi, dokąd jeździ w każdej wolnej chwili. Iluzja to świetny zawód, ale prawdziwe życie jest tuż obok