Zapomniany diabeł

Polska 1985

Reżyseria:Tadeusz Lis

Czas trwania:138 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Teatr/Spektakl teatralny

Zapomniany diabeł w telewizji

  • Anna Seniuk

    jako Plajznerka

  • Janusz Gajos

    jako Trepifajksel, Maciej

  • Jan Peszek

    jako Ichthuriel, proboszcz

  • Andrzej Wichrowski

    jako kościelny

  • Anna Tomaszewska

    jako kowalowa

  • Ryszard Jasiński

    jako Jasiek

  • Krzysztof Suchodolski

    Muzyka

  • Tadeusz Lis

    Reżyseria

  • Jerzy Boduch

    Scenografia

Opis programu

Spektakl, 142 min, OTV Kraków 1985Autor: Jan DrdaPrzekład: Czesław SojeckiReżyseria i realizacja tv: Tadeusz LisScenografia: Jerzy BoduchMuzyka: Krzysztof SuchodolskiWystępują: Anna Seniuk, Janusz Gajos, Jan Peszek, AndrzejWichrowski, Maria Nowatarska, Andrzej Grabowski, AnnaTomaszewska, Ryszard Jasiński, Agata Lis, Leszek Piskorz, AndrzejBalcerzak, Leszek Kubanek, Stanisław Prozołowicz, Ryszard Stępniak Niewątpliwie największą popularność przyniosły czeskiemu pisarzowi "Igraszki z diabłem" - polską prapremierę przygotował Leon Schiller w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi w 1948 r. , później wystawiano tę baśń sceniczną w adaptacji lalkowej Władysław Jaremy, a inscenizację telewizyjną w 1980 r. zrealizował twórca dzisiejszego spektaklu, Tadeusz Lis. W swojej ojczyźnie - i dzięki przekładom także poza nią - Jan Drda (1915 - 70) był ceniony również jako autor powieści (debiut z 1940 r. "Miasteczko na dłoni", "Woda życia", "Wędrówki Piotra Arcyłagarza") i opowiadań ("Milcząca barykada", "Krasna Tortiza") oraz książek będących owocem jego działalności dziennikarskiej ("Listy z Norymbergi", "Gorąca ziemia"). Osobne miejsce w jego spuściźnie zajmują dramaty, poza słynnymi"Igraszkami" - "Jako i my odpuszczamy", "Magdalenka", czy wreszcie"Zapomniany diabeł", klechda obficie czerpiąca z kultury czeskiegoPodgórza. Choć zapewne nie dorównuje ona rangą literacką "Igraszkom", stanowi znakomity materiał dla stworzenia widowiska barwnego, przesyconego humorem, fantazją, plebejską poezją i czasem dosadnym ludowym dowcipem. Historia diabelskiej inwazji na Długie Kabaty to zabawna pochwała ężyzny fizycznej i zdrowego, chłopskiego rozsądku. Przez długie lata jedynie z tej wsi ani jedna duszyczka nie trafiła do piekła. Poczciwy, stary diabeł, któremu przydzielono ten rewir, całkowicie zaniedbał swoje obowiązki, przestał straszyć ludzi i namawiać ich do złego. Gdy czarty przegrały proces o duszę proboszcza ze wsi, władze piekielne postanowiły sprawdzić, dlaczego ludzie tam nie grzeszą i kto odpowiada za tak haniebny stan rzeczy. Ustalono, który z diabłów miał przydział do wsi, lecz kartoteka starego czarta Trepifajksela gdzieś się zawieruszyła. Wysłano więc do Długich Kabatów najmądrzejszego z doradców Belzebuba, aby odszukał zapomnianego diabła i co rychlej nadrobił zaniedbania. Uczony wysłannik piekieł gorliwie zabrał sie do dzieła, zwycięstwo mocy piekielnych już było bliskie. Oczywiście, w żadnej baśni zło nie może statecznie zatriumfować, więc i tu musi nastąpić nieoczekiwany zwrot akcji...