Zbieram, więc jestem. Kolekcje - zbiory - hobby

Przemysław Jóźwiak z gminy Werbkowice zgromadził ponad 1000 starych zegarków, w tym ponad 30 dla niewidomych. Jak się zaczęło? Kiedy jego córka chodziła jeszcze do przedszkola, zauważył, że najchętniej bawi się nie zabawkami, ale uszkodzonym zegarkiem bez szkiełka. Był to radziecki zegarek "Rakieta". Od tego czasu pan Przemysław zainteresował się takimi zegarkami, a wśród nich również zegarkami dla niewidomych. Dla osób dobrze widzących korzystanie z zegarka jest czynnością tak naturalną i prostą, że wykonywaną często niemal nieświadomie. Osoby niedowidzące i niewidome także korzystają z zegarków, jednak jest to zupełnie inny, a zarazem fascynujący, rozdział zegarmistrzostwa. W czasach niedostępności zegarków osobistych, osoby niewidome skazane były na informację pozyskiwaną dzięki wybijaniu aktualnej godziny przez zegary lub informację o aktualnej porze przekazaną przez ludzi widzących. Wraz z pojawieniem się zegarków osobistych musiała pojawić się też ich odmiana spełniająca wymagania osób niewidomych. To stało się w latach 30 i 40 - tych XX wieku.