Ze wszystkich stron

W 1988 roku na budowie osiedla przy ul. Gibalskiego w Warszawie koparka natrafiła na ludzkie kości. Za okupacji ulica Gibalskiego to było miejsce, gdzie grzebano zbiorowo zmarłych z głodu i chorób, i zabitych przez Niemców w getcie warszawskim. Zawiadomione środowiska żydowskie, głównie w USA, zażądały przerwania prac budowlanych, grożono nawet strajkiem dokerów rozładowujących polskie statki w amerykańskich portach. Władze PRL - u zgodziły się na pomnik w miejscu znaleziska i do Warszawy przyjechała delegacja rabinów, aby dokonać rytualnego pogrzebu wykopanych szczątków. W tym pogrzebie /13 XII 1988/ uczestniczył ówczesny biskup włocławski, Henryk Muszyński. Nad szkieletami żydowskimi doszło do wydarzenia bez precedensu w historii. Ks. bp Muszyński odmówił Ojcze nasz w obecności ortodoksyjnych rabinów z USA, Izraela, Belgii i Francji. Sam biskup uznał to wydarzenie za epokowe, aby rabini i ksiądz katolicki modlili się wspólnie, a jako przewodniczący Komisji Episkopatu do spraw Dialogu z Judaizmem znał wzajemne relacje obu religii, jak mało kto. Oczywiście, zgoda na samą obecność biskupa na uroczystości była długo negocjowana. Ks. bp Muszyński miał, zgodnie z ustaleniami, pomodlić się po modlitwach rabinów, a oni na czas modlitwy chrześcijańskiej odejść od grobu. Nie odeszli po swojej modlitwie, jak było ustalone, i wysłuchali w skupieniu Ojcze Nasz biskupa. Wprawdzieto już było po wizycie Jana Pawła II w rzymskiej synagodze, ale tam papież się nie modlił. Ortodoksi nie tolerują katolickiej liturgii i znaczenie tego, co się stało, trudno ocenić. Nawet jeżeli to była tylko ciekawostka o posmaku wręcz sensacyjnym, bez znaczenia dla dalszych stosunków obu monoteizmów, to miało to miejsce w Warszawie pod koniec PRL - u, co z wielu względów uczyniło ten fakt godnym zanotowania. Oprócz uroczystości pogrzebowych w filmie widzimy jeszcze kontakty rabinów z ówczesnymi władzami miasta i ich wizytę w Leżajsku, u grobu sławnego w XIX wieku cadyka Elimelecha.