Złota Setka Teatru Telewizji - Apollo z Bellac

Spektakl, 60 min, Polska 1958Autor: Jean GiraudouxPrzekład: Maria Serkowska, Hubert RostworowskiReżyseria: Adam HanuszkiewiczRealizacja tv: Olga LipińskaScenografia: Xymena ZaniewskaWystępują: Jacek Woszczerowicz (Dyrektor), Kalina Jędrusik(Agnieszka), Adam Hanuszkiewicz (Apollo z Bellac), JustynaKreczmarowa (Teresa), Jadwiga Marso (Panna Chewredent), HenrykSzletyński (Sekretarz Generalny), Zdzisław Lubelski (Woźny),Stanisław Jaworski (Lepedura), Stanisław Kwaskowski (Rasennik),Alfred Lodziński (Szulce) Twórczość Jeana Giraudoux (1882 - 1944) - dyplomaty,prozaika i jednego z czołowych francuskich dramaturgówwspółczesnych, cechuje się oryginalnym zespoleniem ludowychtradycji francuskich i olbrzymiej erudycji, wyniesionej jeszcze zestudiów w ekskluzywnej Ecole Normale Superieure. Działalnośćliteracką rozpoczął jako powieściopisarz, będący pod wyraźnymwpływem Paula Moranda. Za ukoronowanie prozatorskich dokonańGiraudoux uznawana jest powieść "Bella" (1926), ale prawdziwysukces przyniosły mu dopiero dramaty. Do pisania dla sceny nakłoniłgo Louis Jouvet - wybitny aktor i reżyser, uznawany dziś za jednegoz najwybitniejszych inscenizatorów we współczesnym teatrzefrancuskim. Tak powstały m.in. "Zygfryd, czyli Limousin" (1928),"Amfitrion 38" (1929), "Wojny trojańskiej nie będzie" (1935),"Elektra" (1937) oraz wystawiona już pośmiertnie "Wariatka zChaillot" (1944). Dramaty Giradoux po dziś dzień zadziwiająfinezyjnymi dialogami i mistrzowsko stopniowanym napięciem. Upustznalazła w nich też rozległa wiedza i erudycja autora, objawiająca sięnierzadko w kunsztownych asocjacjach i symbolice o głębokimpodłożu kulturowym. "Apollo z Bellac" to jedna z głośniejszych, lecz nie najwyżejcenionych sztuk Giraudoux. Pełna subtelnej satyry i poezji; lekka, aprzez to łatwa do strywializowania przez nieumiejętną inscenizację.W mistrzowskiej reżyserii Adama Hanuszkiewicza ukazuje jednak całąswą wartość. Staje się poematem o ludzkiej tęsknocie do piękna, ojego potrzebie i obecności w każdym, nawet najbardziejantypatycznym człowieku. Wybitny spektakl Hanuszkiewiczapromieniuje ciepłem i życzliwością w ukazywaniu ludzkich spraw,zarówno tych małych i śmiesznych, jak i większych, ważnych. Oprócz reżyserii wielką zaletą przedstawienia jest aktorstwo.Godne szczególnej uwagi są zwłaszcza znakomite kreacje KalinyJędrusik, Jacka Woszczerowicza i Adama Hanuszkiewicza. Fabuła sztuki jest nadzwyczaj prosta. Nieśmiała, pełnazahamowań dziewczyna imieniem Agnieszka spotyka przypadkiemniejakiego pana de Bellac, który zdradza jej tajemnicę powodzenia umężczyzn. By je zdobyć, wystarczy tylko mówić wszystkim, że sąpiękni. Agnieszka zaczyna stosować receptę nieznajomego w pracy.Umiejętnie łechtając próżność współpracowników i zwierzchników,sprawia, że nudne biurowe życie zmienia się nie do poznania.