Złowiony - rekonstrukcje

Autorskie przedstawienie Jerzego Grzegorzewskiego oparte na poematach Tadeusza Różewicza "Złowiony" i "Et in Arcadia Ego", którego premiera odbyła się w 1993 roku w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Zapisu telewizyjnego spektaklu dokonano w scenerii po pożarze teatru. Korespondowała ona w przejmujący sposób z wymową inscenizacji. Rałał Węgrzyniak pisał: "W "Złowionym" narrator ma poczucie, że płynie zanurzony w rzece czasu, między przeszłością a przyszłością, które na równi są nicością. Płynąc odkrywa, że został schwytany na linkę - jak ryba, która połknęła przynętę - i stracił swobodę ruchów. Jego życie stało się bowiem nieustannym zbliżaniem ku śmierci. Łącząc narratora "Złowionego" z głosem przemawiającym i rejestrującym obrazy w trakcie podróży do Włoch w "Et in Arkadia ego", Grzegorzewski stworzył bohatera swego spektaklu. Ów bohater, grany przez Olgierda Łukaszewicza, w trakcie podróży do Włoch odkrywa, że jego życie stało się powolnym umieraniem, dokonuje rozrachunku, powraca we wspomnieniach i snach do przeszłości, ale też staje się świadkiem rozpadu cywilizacji ucieleśnionej przez Italię. (... ) Ze strumienia słów i obrazów wyłania się zarys scenicznego poematu o starzeniu się i umieraniu człowieka i cywilizacji, poczuciu wszechogarniającej i dojmującej pustki, łagodzonej tylko nieznacznie przez lekko szyderczy humor i pamięć o pięknie sztuki.