"Miłość jak narkotyk", czyli nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło [RECENZJA]

Sam (Matthew Broderick) jest astronomem, romantykiem zapatrzonym w gwiazdy i zakochanym bez pamięci w Lindzie (Kelly Preston). Jednak kiedy ukochana go porzuca, on porzuca gwiazdy i opętany obsesją na jej punkcie jedzie za Lindą do Nowego Jorku, marząc, by ją odzyskać (choć nie wie jak to zrobić).

CZYTAJ TAKŻE:
MEG RYAN - KRÓLOWA KOMEDII ROMANTYCZNYCH O POLSKICH KORZENIACH [GALERIA]

Maggie (Meg Ryan) to przeciwieństwo Sama: jest cyniczna i dobrze zorganizowana. Ale do Nowego Jorku trafiła z podobnego powodu: podążając za swoim niewiernym francuskim kochankiem Antonem (Tcheky Karyo). Jednak ona nie chce go odzyskać – chce się zemścić!

I w ten sposób drogi Maggie i Sama się przecinają, gdyż Linda i Anton tworzą teraz parę, i to nadzwyczaj szczęśliwą. Nie mają nawet pojęcia, że gniazdko, które sobie uwili, jest teraz naszpikowane sprzętem podsłuchowym i obserwowane przez dwójkę ich „eks”, którzy doskonale znają każdy ich, hmmm... ruch. Jednak wypadki zaczynają się toczyć w zupełnie niespodziewanym kierunku...

Końcówka XX w. to były złote czasy komedii romantycznej i szczyt kariery Meg Ryan, niekwestionowanej gwiazdy tego gatunku. A „Miłość jak narkotyk” miała niezły potencjał dzięki temu, że jednak odchodziła od schematu. Nie za daleko, ale wystarczająco, by się wyróżnić na plus. No i ta niby twardzielka Meg (jakże seksowna w skórzanej kurtce motocyklowej!) plus wciąż młody, słodki Matthew Broderick. Dziś to zabawa już raczej sentymentalna, ale jednak wciąż zabawa.

Piotr Radecki

"Miłość jak narkotyk"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV