"Pozdrowienia z Paryża", czyli Amerykanin w Paryżu [RECENZJA]

James Reese, młody pracownik amerykańskiej ambasady zostaje przydzielony do pomocy agentowi CIA Charliemu Waxowi, który przyjeżdża do Paryża, aby rozpracować siatkę terrorystów. Młody żółtodziób szybko przekonuje się że metody pracy Waxa wykraczają poza wszelkie reguły.

Jeśli miała to być opowieść o mistrzu i uczniu, to jest to bardzo przewrotna historia. Mistrza bowiem poznajemy w momencie, gdy ogolony na łyso i odziany w skórę awanturuje się na lotnisku o prawo wwiezienia do Francji puszek z napojem energetyzującym. Potem zaś działa głównie przy użyciu bazooki, pięści i pistoletu. Co więcej nie ma żadnego szacunku dla życia ludzkiego zarówno wrogów, niewinnych świadków, jak i kolegów po fachu, których de facto skazuje na pewną śmierć albo zabija w sytuacji, w której jego życie nie jest bynajmniej zagrożone, ot tak dla zabawy/żartu, z poczucia bezkarności? Te niewymuszone morderstwa nieźle mącą nam w głowie każąc się zastanowić z jakim gatunkiem filmowym mamy do czynienia, bo rysunek postaci Waxa widzianego oczami Reese’a z początku filmu sugeruje, że być może nawet z komedią.

„Pozdrowienia z Paryża” w miarę trwania akcji filmu stają się jednak coraz bardziej dramatyczne, głownie dla Reese’a, który za lekcje życia Waxa zapłaci najwięcej. Głównie dzięki stojącemu na wysokim poziomie aktorstwu Johna Travolty jako Waxa, Jonathana Rhys Meyersa jako Reese’a i naszej rodaczki Kasi Smutniak, która w epizodycznej, ale bardzo ważnej roli zaprezentowała się znakomicie film ogląda się z zainteresowaniem. Milej by wprawdzie było gdyby zainteresowanie pogłębiła fabułą, która w tym wypadku raczej nie odbiega od standardowych, ale musimy się cieszyć tym co mamy, czyli nagłymi zwrotami i scenami akcji, (chwilami) zabawnymi dialogami i – jako się rzekło powyżej – aktorstwem.

Beata Cielecka

"Pozdrowienia z Paryża" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!