Lincoln - film, recenzja, opinie, ocena

W ten sposób zbuntowane stany Konfederacji zostałyby postawione przed faktem dokonanym, a powód wybuchu trwającej od czterech lat wyniszczającej wojny secesyjnej zostałby zlikwidowany. Jednak zdobycie potrzebnych do przegłosowania poprawki 2/3 głosów w Izbie Reprezentantów jest niezwykle trudne…

Właściwie cały film to historia zakulisowych gier, w których prezydent i jego stronnicy próbują osiągnąć swój cel. Każdy sposób jest dobry, a przeciwnicy wcale nie tacy ideowi - okazuje się, że do każdego można dotrzeć, każdego (no, prawie…) można przekonać. Steven Spielberg jest doskonałym reżyserem, więc doskonale potrafi budować napięcie. Ale ponieważ jest zarazem patriotą, często, zbyt często, pojawiają się prawdziwie nieznośne, ale tak charakterystyczne dla amerykańskiego kina momenty zbyt patetyczne, mowy o wolności etc.

To, że ten film daje się oglądać - i to nawet bez zbytniego bólu - jest zasługą znakomitego Daniela Day-Lewisa oraz wcale nie gorszej plejady gwiazd, która pojawia się na drugim planie. Sally Field w roli żony prezydenta nie ustępuje swojemu filmowemu mężowi, również Tommy Lee Jones jako Thaddeus Stevens, bliski współpracownik Lincolna, jest kapitalny, a przecież mamy jeszcze w obsadzie choćby Davida Strathairna, Josepha Gordona-Levitta czy Jamesa Spadera, którzy sprawiają, że znowu chce się "Lincolna" oglądać. I zamiast dwóch gwiazdek dać aż cztery. Jednak dla tak patriotycznego filmu 12 nominacji do Oscara i tylko dwie statuetki (dla najlepszego aktora i za scenografię) to mimo wszystko pewne rozczarowanie, podobnie jak siedem nominacji do Złotego Globu i tylko jedna nagroda (również dla najlepszego aktora). Pocieszeniem może być blisko 100 kolejnych nominacji i 50 nagród.

Film biograficzny USA 2012, reż. Steven Spielberg

WRÓĆ DO PROGRAMU TV