Miłość - film, recenzja, opinie, ocena

I czym jest sama miłość (bez jakichkolwiek przymiotników)? Wbrew pozorom nie są to głupie pytania, można nawet powiedzieć, że - fundamentalne. A Michael Haneke odpowiadając na nie swoim filmem, decyduje się na całkowicie nieromantyczną historię, która zaczyna się od… śmierci. Powolnej, męczącej i okrutnej. Dla wszystkich: osoby, która odchodzi i tego, który jej towarzyszy, opiekując się aż do końca.

Anne (nominowana do Oscara Emmanuelle Riva) i George (Jean-Louis Trintignant) byli małżeństwem przez ponad pół wieku. Nauczyciele muzyki, samotnie mieszkający w swoim mieszkaniu - córka (Isabelle Huppert) już od dawna jest samodzielna - prowadzą spokojne życie wypełnione książkami, koncertami. Jednak pewnego dnia wszystko się zmienia - kobieta ma wylew. Trafia do szpitala, operacja się nie udaje i Anne wraca do domu na wózku, na wpół sparaliżowana. Wymusza na mężu obietnicę, że już nigdy nie odda jej do szpitala i że nikt nie zobaczy jej w tak złym stanie. Zgoda George’a oznacza tak naprawdę zgodę na pogorszenie się stanu żony i jej powolne umieranie. Trwa przy niej do końca, czule opiekując się ukochaną kobietą, z którą spędził prawie całe swoje życie.

Nagrodzona Oscarem "Miłość" jest nie tylko hołdem oddanym życiu, miłości i oddaniu. To także hołd dla dwojga wspaniałych aktorów, którzy udowadniają, że artystyczna wielkość nie zna granic wieku.

Piotr Radecki

WRÓĆ DO PROGRAMU TV