Pątniczka - film, recenzja, opinie, ocena

Imponującą pod względem produkcyjnym realizację przygotowała ekipa twórców znanego u nas trzyczęściowego filmu niemieckiego o drugiej wojnie światowej "Nasze matki, nasi ojcowie", reżyserował ten sam Philip Kadelbach, a w jednej z głównych ról wystąpił ponownie Volker Bruch. Zdjęcia kręcono w Czechach.

Akcja pierwszej części rozpoczyna się w momencie, kiedy w państwie mieście Tremmlingen umiera ojciec Tilly, a władzę w domu i rodzinnym interesie przejmuje jej ponury i okrutny brat Otfried (Bruch). Najpierw podpisuje zdradziecki akt przymierza z Bawarczykami, a następnie zmusza siostrę do wyjścia za mąż za starego i brutalnego kompana od zdrady. Tilly ucieka, zmienia wygląd i jako chłopiec Moritz przystaje do grupki pielgrzymów będących w drodze do Santiago de Compostela. Jak każdy z nich dźwiga na ramieniu ciężki krzyż - pomoc w jego noszeniu była ważnym argumentem za przyjęciem do grupy - i będzie doświadczać trudów niebezpiecznej podróży. Na wędrowców czyhają rycerze zbójcy oraz ścigający Tilly z rozkazu Otfrieda siepacze…

Trochę to opowieść religijna (ale tylko trochę), jednak twórcy większą uwagę przywiązują do przygody i rozwijającej się w miarę postępu akcji historii miłosnej. Gdyby nie konkretne osadzenie w czasie i chrześcijaństwie, były to całkiem niezły film fantasy, a tak jest tylko realistycznym, wciągającym obrazami kinem przygodowym.

WRÓĆ DO PROGRAMU TV